چه چیزی می‌تواند باعث تشنج برای اولین بار در کودکان و بزرگسالان شود؟

گرمازدگی یک وضعیت  خطرناک و کشنده است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. گرمای بیش از حد می‌تواند بر عملکرد مغز تأثیر بگذارد و علائمی مانند گیجی، از دست دادن هوشیاری، تشنج و گفتار نامفهوم را به همراه داشته باشد.

۳. تب بالا

تشنج ناشی از تب، نوعی تشنج است که در اثر تب بالا در طول بیماری یا عفونت رخ می‌دهد و معمولاً کودکان، نوزادان و کودکان نوپا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگرچه علت دقیق این نوع تشنج مشخص نیست، اما برخی افراد ممکن است به طور ژنتیکی مستعد بروز آن باشند.

به طور کلی، احتمال تکرار تشنج‌های ناشی از تب پایین است، اما عواملی مانند سابقه خانوادگی صرع، تاریخچه تشنج‌های طولانی‌مدت و آسیب‌های مغزی می‌توانند خطر ابتلا به تشنج‌های مکرر را افزایش دهند.

۴. قند خون پایین

هیپوگلیسمی یا قند خون پایین می‌تواند تغییراتی در فعالیت مغز ایجاد کند و منجر به تشنج شود. این وضعیت همچنین می‌تواند به سکته مغزی منجر شود که با تشنج مرتبط است. عوامل متعددی می‌توانند باعث قند خون پایین از جمله مصرف انسولین توسط افراد دیابتی، نوشیدن الکل، کمبودهای هورمونی، عفونت‌های شدید و نارسایی‌های قلبی، کلیوی یا کبدی شوند.

۵. مسائل پزشکی

مسائل پزشکی زمینه‌ای می‌توانند باعث تشنج شوند اگر به نوعی بر فعالیت مغز تأثیر بگذارند. شایع‌ترین علت تشنج در افراد مسن سکته مغزی است که به دلیل کاهش جریان خون به بخشی از مغز رخ می‌دهد. سایر شرایط پزشکی که می‌توانند منجر به تشنج شوند شامل تغییرات در سطح شیمیایی خون (مانند سدیم، کلسیم و منیزیم)، عفونت‌های مغزی، تومورهای مغزی، اکلامپسی (تشنج در بارداری) و اختلالات عملکرد کلیه یا کبد هستند.

۶. عوارض جانبی داروها

تشنج می‌تواند یک عارضه خطرناک از بعضی داروها یا مسمومیت دارویی باشد. تحقیقات نشان داده‌اند که ۹ درصد از موارد صرع و تشنج‌های تهدیدکننده زندگی که بیش از پنج دقیقه طول می‌کشند، ممکن است با دارو یا مسمومیت مرتبط باشند.

چندین ماده قانونی و غیرقانونی از جمله داروهای ضد افسردگی، محرک‌هایی مانند کوکائین و مت‌آمفتامین، دیفن‌هیدرامین (داروی آلرژی)، ترامادول (مسکن) و ایزونیازید (آنتی‌بیوتیک) می‌توانند باعث تشنج شوند.

۷. ضربه به سر و مشکلات مغزی

ضربه به سر و آسیب‌های مغزی می‌توانند به طور جدی بر فعالیت‌های الکتریکی مغز تأثیر بگذارند و منجر به بروز تشنج شوند.

 این نوع تشنج معمولاً به عنوان “تشنج ثانویه” شناخته می‌شود و می‌تواند به دلیل آسیب‌های ناشی از ضربه، مانند ضربه مغزی، ایجاد شود. هنگامی که مغز تحت تأثیر آسیب قرار می‌گیرد، ممکن است تغییراتی در الگوی فعالیت الکتریکی آن ایجاد شود که به تشنج منجر می‌شود. این وضعیت می‌تواند به صورت فوری پس از آسیب یا حتی روزها یا هفته‌ها بعد بروز کند.

آسیب مغزی و التهاب ناشی از ضربه به سر می‌تواند باعث افزایش فشار داخل جمجمه و اختلال در عملکرد طبیعی مغز گردد. در نتیجه، فعالیت الکتریکی مغز مختل شده و ممکن است تشنج رخ دهد.

همچنین، ضربه به سر می‌تواند باعث تغییرات شیمیایی در مغز شود، از جمله تغییر در سطح مواد شیمیایی مانند کلسیم و پتاسیم که برای عملکرد صحیح سلول‌های عصبی ضروری هستند. این تغییرات می‌توانند به تحریک غیرطبیعی سلول‌های مغزی منجر شوند و در نهایت باعث بروز تشنج شوند.